2 e 3 de agosto: Colca, cóndores e cumpre

Moito que contar nestes dous días. O luns erguémonos ás seis e marchamos ao Canón do Colca. Catro horas de camiño nas que vimos vicuñas, alpacas e llamas nunhas paisaxes incríbles e pasando por unhas altitudes de vértixe, 4900 metros. O Colca é moi fermoso, aínda que só estea a 3500 metros. Á comida probamos a carne de alpaca, que lle gustou a todos menos a min (moi brava).
Pola tarde fomos camiñar polo val e como ás seis xa é noite, esperamos pola cea tomándolle unhas cervexas fronte á lareira, mentres falabamos do divino e do humano (o marco invitaba a iso e, para que negalo, nós somos así).
O martes erguémonos ás cinco (isto non son vacacións nin nada) para ir ata o medio do canón e ver voar os cóndores nas primeiras horas da mañá. Tivemos sorte porque foi chegar e encher. Xabi foi o primeiro en avistar un, pero despois vimos ducias deles e a tódalas distancias. Creo que este vai ser un dos momentos memorables da viaxe, especialmente se temos en conta o feito de que hoxe, 3 de agosto, aquí o menda cumpre 38 primaveras (aínda que aparente 33 ou 34). Por certo, a ver se se ve o vídeo dos cóndores.
Despois comemos en Chivay, aínda no Colca, e regresamos xa a Arequipa. E mañá temos que erguernos ás cinco e media (que tarde!) para marchar para Puno.


Os/As colgados/colgadas (mira que pintas!) no alto da serra con llamas e alpacas:



Merchi con vicuñas:





Un servidor co Canón do Colca ao fondo: